Η αναγκαιότητα των ορίων – Μια διαδικασία που μαθαίνεται.
«Μήπως τα όρια λειτουργούν καταπιεστικά στο παιδί μου;»: Ένα ερώτημα που πολλοί γονείς έχουν.
Τα όρια λοιπόν λειτουργούν προστατευτικά όπως και τα κάγκελα σε ένα σπίτι.
Στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, η έννοια της οριοθέτησης είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς εκπαιδεύει το παιδί και τον μετέπειτα έφηβο, στην αναγνώριση όχι μόνο του δικού του προσωπικού χώρου αλλά και των άλλων.
Τα όρια, οι κανόνες, πρέπει να διατυπώνονται με σαφήνεια και σταθερότητα που δεν αφήνουν χώρο σε παρερμηνείες ή σύγχυση για τα παιδιά, να υποστηρίζονται από πράξεις και χωρίς ανταλλάγματα. Το παιδί πρέπει να νοιώθει και την αξιοπιστία του γονέα ή του δασκάλου. Έτσι το παιδί μαθαίνει κανόνες συμπεριφοράς και την αίσθηση ότι ανήκει σε ένα σύστημα, μια ομάδα - είτε αυτή είναι η οικογένεια είτε το σχολείο είτε η αθλητική ομάδα είτε η παρέα των φίλων - που τα μέλη της λειτουργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο που χαρακτηρίζεται από σεβασμό προς τον εαυτό αλλά και τους άλλους.
Το έργο αυτό αναλαμβάνουν οι γονείς και γενικά οι «σημαντικοί άλλοι» στη ζωή του (τροφοί, κηδεμόνες, παππούδες…) και στη συνέχεια το σχολείο. Οι δάσκαλοι, πέρα από την εκμάθηση γνώσεων στο παιδί, μετέχουν σε πολύ σημαντικό βαθμό και στη διαπαιδαγώγησή του — ρόλος με ιδιαίτερη βαρύτητα, κάτι που πρέπει να γίνεται κατανοητό από όλους.
Ο νέος, μικρός άνθρωπος, μέσα από αυτή τη διαδικασία, μαθαίνει να προστατεύει τον εαυτό του, να σέβεται τους άλλους αλλά και να διεκδικεί τον σεβασμό προς τον εαυτό του.
Πολλές φορές οι δάσκαλοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να επιβάλλουν όρια και να επιβληθούν στην τάξη ή να αντιμετωπίσουν την προκλητική συμπεριφορά κάποιου μαθητή. Εδώ θέλει ειδική μεταχείριση, γι’ αυτό και η συμβουλή κάποιου ειδικού είναι πολύ βοηθητική.
Κάποιες συμπεριφορές δεν πρέπει να γίνονται αποδεκτές. Κατανοούμε τα συναισθήματα — όχι όμως αρνητικές συμπεριφορές. Το όριο είναι ο κανόνας και ως τέτοιος χρειάζεται ενίσχυση και ανατροφοδότηση για να μπορέσει όχι μόνο να εφαρμοστεί αλλά και να διατηρηθεί.
Τα όρια, καθώς συνδέονται με τη συμπεριφορά, αποτελούν ιδιαίτερα σημαντικό πεδίο παρέμβασης γονέων και δασκάλων, ώστε οι αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών ή εφήβων να μην ενισχύονται θετικά και να μην διαιωνίζονται.
Υ.Γ.: Ένας ειδικός μπορεί να σας δώσει εξατομικευμένες συμβουλές σε σχέση με το θέμα που εσείς αντιμετωπίζετε και σας απασχολεί ή που νιώθετε πως δεν μπορείτε να διαχειριστείτε.
Να θυμάστε πως πέρα από τις «γενικές κατευθυντήριες γραμμές», η κάθε περίπτωση είναι πάντα μοναδική.
|
Σαμόλη Ειρήνη |
 |